Sint-Maarten heeft geen alomvattend, multidisciplinair beleid om de drugscriminaliteit en drugsgerelateerde problematiek op het eiland aan te pakken. Drugsgebruik, sociaaleconomische en psychosociale problematiek houden elkaar in stand. En het ontbreekt aan preventiebeleid vanuit de overheid.
Dit zijn enkele conclusies uit het inspectierapport van de Raad voor de Rechtshandhaving dat vandaag gepubliceerd is. Die vindt dat de bestrijding van lokale drugscriminaliteit een impuls nodig heeft.
In 2019 verrichtte de Raad een inspectieonderzoek naar de aanpak van drugscriminaliteit en drugsgerelateerde problematiek, zoals criminaliteit, overlast en problemen voortkomend uit of samenhangend met drugscriminaliteit.
Aanbevelingen
In het inspectierapport doet de Raad negen aanbevelingen aan de minister van Justitie van Sint Maarten ter verbetering van de aanpak van drugscriminaliteit en drugsgerelateerde problematiek.
Deze aanbevelingen hebben betrekking op wetgeving, interministerieel beleid en politiek-bestuurlijke besluitvorming ter bevordering van de operationele samenwerking, preventie en bewustwording.
Wetgeving
De Raad constateert dat er geen gebrek is aan internationale en interregionale wet- en regelgeving. Maar de nationale opiumwetgeving is aan actualisering toe en het ontbreekt aan alomvattend, multidisciplinair beleid in Sint Maarten.
Door de focus op de bestrijding van de internationale drugshandel aan de grens, krijgt de bestrijding van lokale drugscriminaliteit en daaraan gerelateerde problematiek volgens de Raad onvoldoende aandacht.
Impuls
De versterking van het grenstoezicht en de justitiële samenwerking voor de bestrijding van internationale drugshandel juicht de Raad toe, maar ook hier is nog ruimte voor verbetering. De aanpak van lokale drugscriminaliteit verdient een impuls, zegt de Raad.
Daarbij moet er dringend geïnvesteerd worden in preventieve maatregelen en de kwaliteit en toegankelijkheid van verslavingszorg. Gelet op de ernst en impact van drugscriminaliteit en drugsgerelateerde problematiek op individueel- en samenlevingsniveau, meent de Raad dat de aanpak hoge prioriteit verdient.
Afstemming
Volgens de Raad kan de aanpak in Sint Maarten verstevigd worden door te investeren in de onderlinge afstemming en de vastlegging van prioriteiten, beleid en werkwijzen van de betrokken organisaties.
De aanpak is nu op onderdelen afhankelijk van individuele oordeelsvorming en daarmee kwetsbaar. Voor de opsporing is efficiënt optreden en juiste opschaling essentieel, zodat waar nodig snel kan worden doorgepakt.
Daarnaast constateert de Raad in dit onderzoek diverse kwetsbaarheden in de logistieke infrastructuur, zoals in de beveiliging van de lucht- en zeehaven. Een effectieve drugsbestrijding vraagt om slimme investeringen, interministeriële en publiek-private samenwerking en daadkrachtig optreden door het bestuur.
Onaanvaardbaar
Op basis van de onderzoeksresultaten constateert de Raad een neerwaartse spiraal, waarin drugsgebruik, sociaaleconomische en psychosociale problematiek elkaar in stand houden. De Raad vindt het onaanvaardbaar dat het momenteel ontbreekt aan preventiebeleid vanuit de Sint Maartense overheid.
Kennis en bewustwording zijn van essentieel belang voor het terugdringen van de vraag naar drugs. Daarnaast moet verslavingszorg van hoogwaardige kwaliteit en voor iedereen toegankelijk zijn. De Raad constateert dat dit momenteel niet het geval is.
Het zorg- en justitie domein dient beter op elkaar afgestemd te worden door middel van interministerieel beleid. Maar geen van de betrokken ministeries, en dan gaat het om Justitie, Volksgezondheid, Sociale Zaken en Arbeid, Onderwijs, Cultuur, Jeugd en Sport neemt hiertoe het voortouw.
Ad Hoc
Tot slot ziet de Raad verbetermogelijkheden voor de aanpak door bredere interregionale en internationale samenwerking. Uit het onderzoek blijkt dat informatie tussen de landen binnen het Koninkrijk, en daarbuiten, vooral ad hoc gedeeld wordt.
De Raad zag in dit onderzoek voorbeelden van succesvolle samenwerking in concrete opsporingsonderzoeken, maar is van oordeel dat kansen gemist worden doordat informatie tussen de landen niet structureel uitgewisseld en ontsloten wordt.
Drugscriminaliteit staat bekend als grensoverschrijdend probleem. De Raad beveelt de landen dan ook aan om te zorgen dat de interregionale en internationale informatiepositie verbetert en de samenwerking daartoe intensiveert.
Daarnaast stelt de Raad vast dat ook de interregionale en internationale samenwerking momenteel vooral repressief (justitieel) van aard is. Het structureel delen van vakkennis, best practices en onderzoeksresultaten op het gebied van drugscriminaliteit en daaraan gerelateerde problematiek behoeft naar het oordeel van de Raad verbetering.
Het inspectierapport van de Raad voor de Rechtshandhaving is hier te downloaden