Politici op Sint Maarten – een eenzame uitzondering daargelaten – slagen er keer op keer in overtuigend te bewijzen dat ze tot hun diepste vezels ongeschikt zijn om het bestuur van wat dan ook toe te vertrouwen. Als Sint Maarten een bedrijf zou zijn, was het door toedoen van overbetaalde, incompetente en corrupte managers allang failliet geweest en had al het personeel brodeloos op straat gestaan, aangewezen op de voedselbank.
Opinie
Het in 2010 tot autonome land uitgeroepen Sint Maarten zit financieel aan de grond. Niet door orkaan Irma of de coronacrisis, maar door de best betaalde politici van het Koninkrijk die al decennialang – nogmaals: een enkeling daargelaten – het eigen belang najagen en hun energie liever steken in voor hen lucratieve zaakjes die het daglicht niet kunnen verdragen dan de samenleving dienen.
Als er sprake zou zijn van integer bestuur waren de door Irma verwoeste huizen, scholen en het ziekenhuis dankzij de schenking van 550 miljoen euro uit Den Haag nu drie jaar later al lang en breed hersteld. Als er sprake zou zijn van betrouwbare bestuurders was Sint Maarten op dit moment verzekerd van nog eens honderden miljoenen Nederlandse steun om sterker uit de coronacrisis te komen.
De bodem van de landskas is in zicht. Je zou denken dat de regering elk dubbeltje tien keer omkeert alvorens te besluiten het toch maar niet uit te geven. Maar nee, het kabinet-Jacobs besluit een plaatsvervangend gevolmachtigde minister naar Nederland uit te zenden. Nog snel even voordat het door de Rijksministerraad onder strak toezicht wordt geplaatst. Daarna is het immers voorbij met het uitdelen van verzonnen pretbaantjes, want dat is een plaatsvervangend gevolmachtigde minister.
Gezien het beperkte takenpakket lukt het een ‘echte gevmin’ al niet zich een burn-out te werken. Diens plaatsvervanger heeft alle tijd om zich te bekwamen in het duimendraaien, of waarschijnlijker – met dank aan het riante honorarium – te genieten van de geneugten van het leven in een qua winkels, uitgaansleven en andere plezierige en nuttige voorzieningen rijk gezegend land als Nederland.
De ‘plv’ zal de overheid inclusief verhuis- en buitenlandtoeslag jaarlijks al gauw 300.000 gulden kosten. Hoeveel door Covid-19 werkloos geraakte Sint Maartenaren zou je van dat geld een voedselpakket kunnen geven?