Naam: Rosenie
Land van herkomst: Haïti
Leeftijd: 44
Kinderen: Geen
Beroep: Schooladministratie
Aantal jaar op Curaçao: 3 jaar
Mijn man woont hier al zestien jaar. Hij heeft zijn verblijfsvergunning en drie jaar geleden stuurde hij een vliegticket naar mij om langs te komen. Ik heb vier jaar gestudeerd aan de universiteit in Haïti. Maar nu ik hier woon, maak ik huizen schoon.
Het is niet gemakkelijk voor een buitenlander om hier op het eiland te wonen. Mensen behandelen ons niet met respect. Zelfs onze eigen mensen kunnen gemeen zijn. Zo huurden we vroeger ergens anders een huis. De eigenaresse komt ook uit Haïti, maar ze stal ons eten, dus moesten we een andere plek zoeken om te wonen en bij haar weg te komen. We werken elke dag om onze spullen te betalen en ook wat geld naar huis te sturen. Ik heb twee zussen en nichten en neefjes in Haïti.
Kanker
Tijdens de lockdown kon ik helemaal niet werken en nu de lockdown voorbij is, werk ik maar één dag in de week. Het is moeilijk geweest. Mijn man is heel erg ziek. Hij kan al een tijdje niet meer werken. De kanker heeft zich door zijn lichaam verspreid en het is te laat voor behandeling.
Hij heeft veel pijn, soms kan hij niet eens lopen. We hebben het geluk voedselpakketten te ontvangen en soms brengt de dame waar ik werkte ook boodschappen. Ze is erg aardig en maakt zich zorgen om ons.
Ik zou willen dat mensen hier op Curaçao begrijpen dat we gewoon een normaal, rustig leven willen leiden. Mijn boodschap is dat we hier nooit vrede voelen. We zijn altijd alert. Ik wou dat mensen dat zouden begrijpen.
Fotografe Berber van Beek is een project gestart onder de naam “The Hidden Voices of undocumented people on Curacao during covid-19”. Daarmee wil ze ondergedoken ongedocumenteerde mensen, vooral Venezolanen op Curaçao hun stem laten horen.
‘Mijn doel is om de nijpende situatie van ongedocumenteerden breed onder de aandacht brengen. Ik hoop hiermee meer bewustwording te kweken en empathie op te wekken voor de inhumane situatie waarin deze groep mensen leeft.
Het project kan er ook voor zorgen dat Venezolanen die naar Curaçao willen komen, de verhalen lezen over landgenoten die hier zonder verblijfspapieren leven.
Ik hoop hen inzicht te geven in de (moeilijke) levensomstandigheden hier zodat ze weten wat hen eventueel te wachten staat.
De data die ik verzamel is beschikbaar voor lokale stichtingen die zich inzetten voor ongedocumenteerde Venezolanen. Zij kunnen aan het beeldmateriaal en tekst een donatieknop hangen om geld op te halen. Deze dataverzameling is ook beschikbaar voor hun website.
