Dierbare landgenoten,
Ruim een jaar geleden ging ons mooie eiland op slot als reactie op de toen oplaaiende coronapandemie. Dat luidde een periode in van onzekere en bange dagen, weken, maanden. Even leek het een periode beter te gaan. Nu lijkt het alsof we weer terug bij af zijn. Zeker nu, op Koningsdag had ik gehoopt op meer bewegingsvrijheid. Ook hier in dit paleis waar het normaal rond deze tijd zo levendig is, is de stilte voelbaar. Maar het coronavirus heeft zich nog niet volledig laten temmen.
En toch, hoewel de cijfers nog altijd verontrustend zijn en het personeel in de zorg overuren draait, lijkt het erop dat er langzamerhand een ommekeer aan zit te komen. In de persconferentie van 15 april werd het treffend verwoord door de minister-president: het kantelpunt nadert, het punt waarop het vaccin de overhand krijgt op het virus. Tot die tijd is het een kwestie van volhouden. Het is niet zo dat we de maatregelen tegen de verdere verspreiding van het virus kunnen veronachtzamen. Het is nog steeds zaak om contacten te vermijden en andere geldende veiligheidsvoorschriften in acht te nemen. Dit gaat in tegen onze wensen en gevoelens. We geven elkaar graag “brasas”. Maar nu kan dat even niet.
Wij kunnen er niet omheen, het coronavirus trekt een zware wissel op onze samenleving. Op iedereen die door corona een geliefde moet missen. Op mensen die er ziek van zijn, of die worstelen met de lichamelijke en mentale nasleep van het virus. Op ouderen en jongeren die vanwege de sociale beperkingen te maken krijgen met spanningen of eenzaamheid. Op al onze ondernemers en op mensen die hun baan hebben verloren of dreigen te verliezen. In gedachten ben ik bij jullie.
Zonder verschillen van inzicht te verdoezelen, is het goed om oog te hebben voor wat ons verbindt
Maar ik ben ervan overtuigd dat de traditie waarin we staan, ons helpt deze zware tijd te doorstaan. Ieder van ons afzonderlijk maar ook ons land als geheel. “Heb uw naaste lief als uzelf”, dit betekent voor mij: zie naar elkaar om, help elkaar, troost elkaar. Precies wat we nu zien gebeuren in onze wijken, waar buurtgenoten elkaar bijstaan met het halen van boodschappen, of net wat extra letten op degene die nu minder bezoek kunnen ontvangen. Elkaar onvoorwaardelijk bijstaan ongeacht religie, afkomst of achtergrond. Veel Curaçaoënaars herkennen zich daarin en dat maakt mij trots.
Ook binnen ons koninkrijk kennen we culturele tradities die soms sterk van elkaar verschillen. Onze gezamenlijke geschiedenis heeft zowel bittere perioden als tijden van hoop en verwachting gekend. Ondanks de – soms grote – verschillen in ervaring en beleving die er zijn, zijn we ruim twee eeuwen in een koninkrijk verbonden. Dat is veelzeggend. Zonder verschillen van inzicht te verdoezelen, is het goed om oog te hebben voor wat ons verbindt. Ook binnen het koninkrijk kijken we naar elkaar om en staan we elkaar bij. De voorbeelden hiervan zijn ook de afgelopen tijd talrijk; tientallen zorgmedewerkers uit Nederland die begin deze maand aankwamen op Hato om hun collega’s in het CMC bij te staan, voedselhulp die de Nederlandse regering via het rode Kruis beschikbaar stelt, 30.000 extra vaccins die met spoed werden geleverd door de Nederlandse overheid, de hulp die Defensie biedt bij het vaccineren van onze bevolking en bij het handhaven van de openbare orde en Aruba die patiënten opvangt om druk op onze IC te verlichten. En op onze beurt konden wij onze Koninkrijksgenoten uit Bonaire helpen met opvang van hun patiënten toen dat nodig was.
Dit is bij uitstek een dag om onze unieke verbondenheid met de vier landen van het Koninkrijk en de drie openbare lichamen te waarderen en te vieren. Samen staan we sterk!
De volgende regering zal de zware verantwoordelijkheid krijgen om de economie weer op de rails te krijgen
Net als tussen mensen onderling, is het betuigen van dank tussen landen niet altijd eenvoudig. Het uiten van waardering kan iemand kwetsbaar doen lijken, omdat daarmee wordt erkend dat men bij een ander in de schuld staat. Toch is het van belang dat we niet alleen als mensen onderling maar ook als landen binnen het Koninkrijk dankbaarheid uitdrukken. Niet als teken van zwakte maar als teken van kracht. Meer dan ooit zijn deze blijken van waardering tussen mensen, maar ook tussen onze koninkrijksgenoten, van wezenlijke betekenis.
Op 19 maart hebben velen van u van uw democratisch recht gebruik gemaakt om te stemmen. Dat was belangrijk. De volgende regering zal namelijk de zware verantwoordelijkheid krijgen om onder andere de economie, die zware klappen heeft opgelopen door de coronacrisis, weer op de rails te krijgen. De afgelopen tijd heeft laten zien dat een constructieve samenwerking binnen het Koninkrijk daaraan kan bijdragen. Onlangs typeerde Staatssecretaris Knops de samenwerking binnen het Koninkrijk met het woord “huntu”; alleen samen kunnen we binnen het Koninkrijk verder komen.
In lijn met de geldende maatregelen is besloten dat dit jaar, net zoals in het afgelopen jaar, geen Koningsdagreceptie, en vooralsnog geen Koningsspelen en Lintjesregen kunnen plaatsvinden. Eergisteren heb ik deze boodschap ook overgebracht aan de 32 burgers van Curaçao die ik namens Zijne Majesteit, Koning Willem-Alexander, mocht meedelen dat zij gedecoreerd zullen worden met een Koninklijke onderscheiding voor hun jarenlange bijzondere verdienste ten behoeve van de Curaçaose gemeenschap. Graag feliciteer ik de decorandi hierbij nogmaals met hun eervolle onderscheiding. Ik kijk uit naar het moment dat ik niet alleen de decorandi, maar u allen weer kan ontmoeten en omarmen.
Graag breng ik een toast uit op de gezondheid van onze jarige Majesteit, Koning Willem Alexander en op de verdiensten van onze decorandi. Koningsdag 2021 vieren we thuis, op afstand, maar samen.
Leve de Koning
